Impostômetro (desde 01/01/2022)

2022/08/31

🇧🇷Liturgia 31/08 - Deus lhe abençoe. 🇺🇸Liturgy 08/31 - God bless you. 🇮🇹Liturgia 31/08 - Dio ti benedica. 🇪🇸Liturgia 31/08 - Dios te bendiga


22ª SEMANA DO TEMPO COMUM
(verde – ofício do dia)

Primeira Leitura: 1 Coríntios 3,1-9
Leitura da primeira carta de São Paulo aos Coríntios – 1Irmãos, não pude falar-vos como a pessoas espirituais. Tive que vos falar como a pessoas carnais, como a crianças na vida em Cristo. 2Pude oferecer-vos somente leite, não alimento sólido, pois ainda não éreis capazes de tomá-lo. E nem atualmente sois capazes de receber alimento sólido, 3visto que ainda sois carnais. As rivalidades e rixas que existem aí, no meio de vós, acaso não mostram que sois carnais e que procedeis de acordo com os impulsos naturais? 4Quando um declara: “Eu sou de Paulo”, e outro: “Eu sou de Apolo”, não estais procedendo como pessoas simplesmente naturais? 5Pois o que é Apolo? O que é Paulo? Não passam de servidores, pelos quais chegastes à fé. E cada um deles exerce seu serviço segundo o dom recebido de Deus. 6Eu plantei, Apolo regou, mas Deus é que fazia crescer. 7De modo que nem o que planta nem o que rega são, propriamente, importantes. Quem é importante é aquele que faz crescer: Deus. 8Aquele que planta e aquele que rega formam uma unidade, mas cada um receberá o seu próprio salário, proporcional ao seu trabalho. 9Com efeito, nós somos cooperadores de Deus, e vós sois lavoura de Deus, construção de Deus. – Palavra do Senhor.

Salmo Responsorial: 32(33)
Feliz o povo que o Senhor escolheu por sua herança!
1. Feliz o povo cujo Deus é o Senhor, / e a nação que escolheu por sua herança! / Dos altos céus o Senhor olha e observa; / ele se inclina para olhar todos os homens.
2. Ele contempla do lugar onde reside / e vê a todos os que habitam sobre a terra. / Ele formou o coração de cada um / e por todos os seus atos se interessa.
3. No Senhor nós esperamos confiantes, / porque ele é nosso auxílio e proteção! / Por isso o nosso coração se alegra nele, / seu santo nome é nossa única esperança. – R.

Evangelho: Lucas 4,38-44
Proclamação do Evangelho de Jesus Cristo segundo Lucas – Naquele tempo, 38Jesus saiu da sinagoga e entrou na casa de Simão. A sogra de Simão estava sofrendo com febre alta, e pediram a Jesus em favor dela. 39Inclinando-se sobre ela, Jesus ameaçou a febre, e a febre a deixou. Imediatamente, ela se levantou e começou a servi-los. 40Ao pôr do sol, todos os que tinham doentes atingidos por diversos males os levaram a Jesus. Jesus colocava as mãos em cada um deles e os curava. 41De muitas pessoas também saíam demônios, gritando: “Tu és o Filho de Deus”. Jesus os ameaçava e não os deixava falar, porque sabiam que ele era o Messias. 42Ao raiar do dia, Jesus saiu e foi para um lugar deserto. As multidões o procuravam e, indo até ele, tentavam impedi-lo de que os deixasse. 43Mas Jesus disse: “Eu devo anunciar a Boa-nova do Reino de Deus também a outras cidades, porque para isso é que eu fui enviado”. 44E pregava nas sinagogas da Judeia. – Palavra da salvação.

Abençoando
Traçando o sinal da cruz em você e sua família, diga: Abençoa-nos, Senhor Deus que é † Pai, Filho e Espírito Santo, para que eu vivamos sempre no Teu amor e fazendo só o bem a todos. Amém!


22nd WEEK OF COMMON TIME
(green – craft of the day)

First Reading: 1 Corinthians 3:1-9
Reading from the first letter of St. Paul to the Corinthians – 1 Brothers, I could not speak to you as to spiritual people. I had to speak to you as to carnal people, as to children in the life of Christ. 2 I was able to offer you only milk, not solid food, for you were not yet able to take it. Nor are you now able to receive solid food, 3since you are still carnal. Do not the rivalries and quarrels that exist among you there show that you are carnal and that you act according to natural impulses? 4When one declares, “I am of Paul,” and another, “I am of Apollos,” are you not acting as simply natural people? 5For what is Apollos? What is Paul? They are but servants through whom you came to faith. And each of them exercises his service according to the gift he has received from God. 6I planted, Apollos watered, but God made it grow. 7So neither what he plants nor what he waters is properly important. Who is important is the one who makes it grow: God. 8He who plants and he who waters are one, but each will receive his own wages in proportion to his work. 9For we are God's fellow workers, and you are God's field, God's building. - Word of the Lord.

Responsorial Psalm: 32(33)
Happy are the people whom the Lord has chosen for his inheritance!
1. Happy the people whose God is the Lord, / and the nation he has chosen for his inheritance! / From the high heavens the Lord looks and beholds; / he bends down to look at all the men.
2. He beholds from the place where he dwells / and sees all that dwell upon the earth. / He formed each one's heart / and is interested in all his actions.
3. In the Lord we trust confidently, / because he is our help and protection! / Therefore our hearts rejoice in him, / his holy name is our only hope. - R.

Gospel: Luke 4:38-44
Proclamation of the Gospel of Jesus Christ according to Luke - At that time, 38 Jesus left the synagogue and entered Simon's house. Simon's mother-in-law was suffering from a high fever, and they asked Jesus on her behalf. 39 Leaning over her, Jesus threatened the fever, and the fever left her. Immediately, she got up and started serving them. 40 At sunset, all those who were sick with various diseases brought them to Jesus. Jesus laid hands on each of them and healed them. 41 Demons also came out of many people, crying out, “You are the Son of God.” Jesus threatened them and would not let them speak, because they knew that he was the Messiah. 42At daybreak, Jesus left and went to a deserted place. The crowds were looking for him and, coming to him, they tried to prevent him from leaving them. 43But Jesus said, “I must preach the good news of the Kingdom of God to other cities as well, because that is why I was sent.” 44And he preached in the synagogues of Judea. – Word of salvation.

Blessing
Tracing the sign of the cross on you and your family, say: Bless us, Lord God who is † Father, Son and Holy Spirit, that we may always live in Your love and doing only good to all. Amen!


22° SETTIMANA DEL TEMPO COMUNE
(verde – mestiere del giorno)

Prima lettura: 1 Corinzi 3:1-9
Leggendo dalla prima lettera di San Paolo ai Corinzi – 1 Fratelli, non potevo parlarvi come alle persone spirituali. Dovevo parlarvi come a persone carnali, come a figli nella vita di Cristo. 2 Ho potuto offrirti solo latte, non cibo solido, perché non potevi ancora prenderlo. Né ora puoi ricevere cibo solido, 3poiché sei ancora carnale. Le rivalità e le liti che esistono tra voi non mostrano che siete carnali e che agite secondo impulsi naturali? 4Quando uno dice: «Io sono di Paolo», e un altro: «Io sono di Apollo», non vi comportete semplicemente come persone naturali? 5Infatti che cos'è Apollo? Cos'è Paolo? Non sono che servi per mezzo dei quali hai creduto. E ciascuno di loro esercita il suo servizio secondo il dono che ha ricevuto da Dio. 6Io ho piantato, Apollo ha annaffiato, ma Dio l'ha fatta crescere. 7Quindi né ciò che pianta né ciò che annaffia è propriamente importante. Chi è importante è colui che lo fa crescere: Dio. 8Chi pianta e chi annaffia sono una cosa sola, ma ciascuno riceverà il proprio salario in proporzione al proprio lavoro. 9 Poiché noi siamo collaboratori di Dio e voi siete il campo di Dio, l'edificio di Dio. - Parola del Signore.

Salmo responsoriale: 32(33)
Felice il popolo che il Signore ha scelto per la sua eredità!
1. Felice è il popolo il cui Dio è il Signore, / e la nazione che ha scelto come sua eredità! / Dall'alto dei cieli il Signore guarda e vede; / si china a guardare tutti gli uomini.
2. Egli vede dal luogo dove abita / e vede tutti gli abitanti della terra. / Ha formato il cuore di tutti / ed è interessato a tutte le loro azioni.
3. Nel Signore confidiamo con fiducia, / perché Egli è il nostro aiuto e la nostra protezione! / Perciò i nostri cuori si rallegrano in lui, / il suo santo nome è la nostra unica speranza. - R.

Vangelo: Luca 4:38-44
Annuncio del Vangelo di Gesù Cristo secondo Luca - In quel tempo, 38 Gesù lasciò la sinagoga ed entrò nella casa di Simone. La suocera di Simone soffriva di febbre alta e chiesero a Gesù in suo favore. 39 Chinandosi su di lei, Gesù minacciò la febbre, e la febbre l'abbandonò. Immediatamente si alzò e iniziò a servirli. 40 Al tramonto, tutti quelli che erano ammalati di varie malattie li condussero a Gesù. Gesù impose le mani su ciascuno di loro e li guarì. 41 Anche da molte persone uscirono demoni, gridando: «Tu sei il Figlio di Dio». Gesù li ha minacciati e non li ha lasciati parlare, perché sapevano che lui era il Messia. 42All'alba, Gesù partì e se ne andò in un luogo deserto. La folla lo cercava e, avvicinandosi a lui, cercavano di impedirgli di lasciarli. 43Ma Gesù disse: «Devo annunziare la buona novella del regno di Dio anche ad altre città, perché per questo sono stato mandato». 44E predicava nelle sinagoghe della Giudea. – Parola di salvezza.

Benedizione
Tracciando il segno della croce su di te e sulla tua famiglia, dì: Benedicici, Signore Dio che è † Padre, Figlio e Spirito Santo, affinché viviamo sempre nel tuo amore e facendo solo del bene a tutti. Amen!


XXII SEMANA DEL TIEMPO COMÚN
(verde – artesanía del día)

Primera Lectura: 1 Corintios 3:1-9
Lectura de la primera carta de San Pablo a los Corintios – 1 Hermanos, no podría hablaros como a personas espirituales. Tenía que hablarles como a personas carnales, como a niños en la vida de Cristo. 2 Solo pude ofrecerte leche, no alimento sólido, porque aún no podías tomarlo. Tampoco podéis ahora recibir alimento sólido, 3ya que todavía sois carnales. Las rivalidades y las querellas que existen entre vosotros, ¿no muestran que sois carnales y que obréis según impulsos naturales? 4Cuando uno dice: "Yo soy de Pablo", y otro: "Yo soy de Apolos", ¿no estáis actuando simplemente como personas naturales? 5Pues ¿qué es Apolos? ¿Qué es Pablo? No son más que siervos a través de los cuales llegasteis a la fe. Y cada uno de ellos ejerce su servicio según el don que ha recibido de Dios. 6Yo planté, Apolos regó, pero Dios lo hizo crecer. 7Así que ni lo que planta ni lo que riega es propiamente importante. Quien es importante es quien la hace crecer: Dios. 8El que planta y el que riega son uno, pero cada uno recibirá su propio salario en proporción a su trabajo. 9Porque nosotros somos colaboradores de Dios, y vosotros sois labranza de Dios, edificio de Dios. - Palabra del Señor.

Salmo responsorial: 32(33)
¡Dichoso el pueblo que el Señor ha escogido por heredad!
1. ¡Dichoso el pueblo cuyo Dios es el Señor, / y la nación que él ha escogido por heredad! / Desde lo alto de los cielos el Señor mira y contempla; / se inclina para mirar a todos los hombres.
2. Mira desde el lugar donde habita / y ve a todos los que habitan sobre la tierra. / Formó el corazón de todos / y se interesa por todas sus acciones.
3. En el Señor confiamos confiadamente, / ¡porque él es nuestra ayuda y protección! / Por eso nuestro corazón se regocija en él, / su santo nombre es nuestra única esperanza. - r

Evangelio: Lucas 4:38-44
Proclamación del Evangelio de Jesucristo según Lucas - En ese momento, 38 Jesús salió de la sinagoga y entró en casa de Simón. La suegra de Simón sufría de mucha fiebre y le pidieron a Jesús por ella. 39 Inclinándose sobre ella, Jesús amenazó con la fiebre, y la fiebre la dejó. Inmediatamente, ella se levantó y comenzó a servirles. 40 Al ponerse el sol, todos los que estaban enfermos de diversas enfermedades los trajeron a Jesús. Jesús impuso las manos sobre cada uno de ellos y los sanó. 41 También salían demonios de mucha gente, gritando: “Tú eres el Hijo de Dios”. Jesús los amenazó y no los dejó hablar, porque sabían que él era el Mesías. 42Al amanecer, Jesús se fue y se fue a un lugar desierto. La multitud lo buscaba y, acercándose a él, trataban de impedir que los dejara. 43Pero Jesús dijo: “Tengo que predicar las buenas nuevas del Reino de Dios también a otras ciudades, porque para eso he sido enviado”. 44Y predicaba en las sinagogas de Judea. – Palabra de salvación.

Bendición
Trazando la señal de la cruz sobre ti y tu familia, di: Bendícenos, Señor Dios que es † Padre, Hijo y Espíritu Santo, para que vivamos siempre en Tu amor y haciendo sólo el bien a todos. ¡Amén! 

 

Um comentário:

Anônimo disse...

Bendito seja Deus que nos uniu no amor de Cristo!